Rianne Oonk is al lang docent geschiedenis op het Gerrit Komrij College. Wie haar niet kent en geen les van haar heeft gehad, heeft veel gemist. Ze straalt als ze over haar school en haar leerlingen praat “Ik heb altijd al juf willen worden, zolang ik me kan herinneren.”
Het is vaak de meester of de juf voor de klas die richting kan geven aan de levens van jonge mensen. “De klik met een leraar is belangrijk, je luistert naar verhalen en doet vaak mee omdat de leraar je ziet en het belangrijk vindt dat je gezien wordt.”
Als Rianne Oonk terugkijkt op haar eigen middelbare schooltijd staan de lessen geschiedenis haar nog helder voor ogen. Haar leraar geschiedenis was een bevlogen verteller. “Wat hij vertelde was belangrijk, dat gevoel gaf hij ons tenminste, alsof hij ons deelgenoot maakte van een geheim. en hij vond leerlingen ook belangrijk. Dat probeer ik ook in mijn lessen te laten zien. Ik actualiseer veel, er is zoveel aan de hand in de wereld dat aansluit bij de geschiedenisboekjes. Als je het verleden niet kent, snap je het heden niet.”
Voor Rianne Oonk is het niet voldoende als het in de krant heeft gestaan. “Dan begint het pas. Samen kritisch bevragen wat er nu werkelijk staat, want niet alles is waar. Sommige onderwerpen zijn lastig en meningen willen wel eens extreem uit elkaar liggen. We moeten naar elkaar luisteren, het gesprek is belangrijk en dat probeer ik samen met mijn leerlingen te voeren.”
Begrip voor elkaar is voor Rianne Oonk wel de sleutel tot dat goede gesprek. “Leerlingen staan er niet altijd bij stil dat wat ze zeggen grote gevolgen kan hebben voor de ander. Het kan onbedoeld mensen beschadigen.”
De moeilijkste opgave voor elke leraar is om de leerling het plezier in het leren niet te bederven en wat haar betreft is leren voor een cijfer alleen, niet de juiste weg. “Ik werk niet om alleen het verplichte programma af te ronden. Ik vind het belangrijk dat ik leerlingen serieus neem, dat we samen het nu en toen bespreekbaar maken. Wat leerlingen vinden is belangrijk en er is ook tijd om grapjes te maken en te lachen. Mijn leerlingen mogen laten zien wie ze zijn met al hun bijzonderheden.”
Rianne Oonk kent Winterswijk goed, ze komt op basisscholen om met de leerkrachten van de basisscholen te spreken over een soepele start van de groep 8 kinderen op het Gerrit Komrij College. “Onze brugklassers zitten bij elkaar op dezelfde afdeling. Ze voelen zich snel thuis en welkom. Het gebouw lijkt groot, maar onze brugklasplek is knus en klein.” Voor Rianne voelt Winterswijk en het Gerrit Komrij College als haar dorp en haar school.
Wie haar met haar hond Bobbie ziet wandelen herkent maar al te goed dat hier een lerares met hart voor kinderen loopt. Een docent die bij regen niet alleen op de bank hangt, maar met een mooie historische roman in de hand ook haar eigen leven richting geeft.
Terug naar het overzicht